Tong

Biologie

Tong is een platvis met beide ogen op de rechterkant. Overdag schuilt hij in het zand voor predatoren. In de nacht gaat hij zelf of jacht. Rond de mond heeft de tong een ‘baardje’ dat hem toelaat om beweging van prooien onder het zand te voelen. Tong kan zo’n 50 tot 60 cm lang worden, tot 6 kg wegen (gemiddeld 300-400 g), en 20 jaar oud worden. De paaigronden van tong bevinden zich voor de Normandische, Belgische en Nederlandse kust. Tong is heel gevoelig voor overbevissing aangezien het een soort is met een trage groei en ze pas op een latere leeftijd (3 tot 5 jaar) geslachtsrijp wordt.

Visserij

Tong wordt voornamelijk gevangen met boomkorren met zware kettingen om de tong te wekken. Dit is een niet-selectieve vangsttechniek met veel ongewenste vangst, ook van kwetsbare en beschermde soorten. De boomkorvisserij brengt schade toe aan de bodem. De netten worden immers over de bodem voortgesleept en vernietigen hierbij de bodemhabitats en de organismen die er leven zoals jonge vissen en bedreigde diersoorten. Door dit effect op de bodem, en het effect op verschillende populaties, beïnvloedt de boomkorvisserij het hele ecosysteem, wat langetermijngevolgen heeft. Geankerde kieuwnetten worden ook gebruikt en deze veroorzaken minder ongewenste vangst en slechts een minimale impact op de bodem. Beschermde haaien, roggen en zeezoogdieren behoren wel nog tot de mogelijke ongewenste vangst.

Aquacultuur

In Europa wordt tong gekweekt in land-gebonden, gesloten systemen en in doorstroomsystemen. Het afvalwater afkomstig uit doorstroomsystemen, bevat een hoge concentratie nutriënten (wat leidt tot eutrofiëring van de omgeving), en leidt tot de verspreiding van ziektes en parasieten. Wanneer er gekweekt wordt in gesloten kweeksystemen is de vervuiling eerder beperkt, door het gebruik van filters en reinigingssystemen. Om 1 kg tong te produceren is er meer dan 3,2 kg wild gevangen vis nodig, die wordt verwerkt tot vismeel en visolie. Hierdoor komen de natuurlijke visbestanden onder druk te staan.