Oester, gewone

Biologie

De gewone oester of platte oester komt oorspronkelijk uit het noordoosten van de Atlantische Oceaan en uit de Middellandse Zee. In het noordoosten van de Stille Oceaan wordt geïntroduceerde oester gekweekt. Oesters leven graag in ondiepe, lauwe (ongeveer 15°C) wateren waar ze zich vasthechten aan rotsen en fytoplankton uit de omgeving filteren. Op een leeftijd van ongeveer 3 jaar worden oesters geslachtsrijp. Hun gemiddelde leeftijd wordt op zo’n 20 tot 30 jaar geschat.

Aquacultuur

De ecologische impact hangt af van het type oesterkwekerij. Oesters kunnen in zakken op verhoogde tafels geplaatst worden in getijdengebied. In een bodemcultuur worden jonge dieren (‘zaad’) uitgestrooid op de zeebodem in daarvoor speciaal voorziene percelen, waar men ze verder laat groeien. Men oogst ze vervolgens met dreggen waardoor bodemhabitats volledig worden vernield. Wanneer oesters gekweekt worden op touwen of koorden is het effect op de omgeving minimaal, aangezien de zeebodem niet beschadigd wordt en geen soorten verspreid worden in nieuwe gebieden. Het kweken van oesters vereist geen extra voer aangezien ze voedsel filteren uit hun omgeving. Oesterkweek heeft wel een hoog risico op verspreiding van ziektes en parasieten in de kweek en in het wild. In het verleden werden er geïnfecteerde oesters illegaal ingevoerd in Europa. De resulterende verspreidingseffecten van parasieten zijn nog steeds merkbaar in de huidige populaties.