Zeeduivel

Biologie

De zeeduivel of lotte is een bodemvis die je kan vinden in kustregio’s tot gebieden met een diepte van 1 km. Met de eerste straal van zijn dorsale vin lokt hij zijn prooi, zoals een hengelaar, om die vervolgens volledig op te schrokken. Mannelijke zeeduivels zijn geslachtsrijp wanneer ze ongeveer 6 jaar oud en 50 tot 70 cm groot zijn. De vrouwtjes zijn later geslachtsrijp (9 tot 11 jaar). Bij de zwarte zeeduivel (Lophius budegassa) worden de vrouwtjes vroeger geslachtsrijp (6 jaar). Beide zeeduivelsoorten groeien traag, waardoor ze extra gevoelig zijn voor overbevissing. De schaarse kennis van de biologie van de soorten en de onnauwkeurigheid van de data van de visserijsterfte maken het moeilijk om de toestand van de populaties juist in te schatten.

Visserij

Zeeduivel wordt voornamelijk gevangen in gemengde visserijen met sleepnetten of boomkorren. Bij het gebruik van bodemsleepnetten en boomkorren is er steeds een grote hoeveelheid ongewenste vangst aanwezig, vaak soorten die reeds bedreigd worden door overbevissing. Deze visserijen hebben ook een negatieve impact op de bodem. De netten worden immers over de bodem voortgesleept en vernietigen hierbij de bodemhabitats en de organismen die er leven zoals jonge vissen en bedreigde diersoorten. Door dit effect op de bodem, en het effect op verschillende populaties, wordt het hele ecosysteem beïnvloedt, wat langetermijngevolgen heeft. Verder wordt zeeduivel ook gevangen met kieuwnetten. Deze techniek heeft minder impact op het ecosysteem, omdat ze de bodemgemeenschappen niet beschadigen. Beschermde haaien en roggen, evenals dolfijnen en zeeschildpadden worden echter wel gevangen.