Tonijn, Gestreepte
Katsuwonus pelamis
- MSC labelWildvangst
- Atlantische Oceaan FAO 21,31,41,57; Pacifische Oceaan FAO 61,71,77,81Hengel, Handlijn
- Atlantische Oceaan FAO 27, 34, 47; Indische Oceaan FAO 51, 57Hengel, Handlijn
- Pacifische Oceaan FAO 61, 71, 77, 81, 87 (Western and Central Pacific Fisheries Commission Convention Area)Ringzegen zonder en met lokboei (Fish Aggregation Device, FAD)
- Atlantische Oceaan FAO 21, 27, 31, 34, 47Ringzegen zonder en met lokboei (Fish Aggregation Device, FAD)
- Pacifische Oceaan FAO 61, 71, 77, 81, 87; Indische Oceaan FAO 51, 57Drijvende beuglijn, Drijvend kieuwnet
Biologie
De gestreepte tonijn, ook wel ‘skipjack’ genoemd, is geen echte tonijn, maar behoort tot de grote groep van de snelgroeiende tonijnachtigen. De gestreepte tonijn is de meest beviste tonijnsoort ter wereld. Deze populaire tonijnsoort is eerder klein, met een maximum lengte van ongeveer 1 m en gewicht van 20 kg. Hij is wijdverspreid, groeit snel en wordt tussen het eerste en tweede levensjaar geslachtsrijp.
Visserij
Tonijn verzamelt zich rond drijvende objecten om te jagen. Ringzegens met lokboeien (Fish Aggregation Devices, FAD) baseren zich op dit gedrag om tonijn aan te trekken en eenvoudig in groep te vangen. Het gebruik van deze techniek brengt echter ook bedreigde diersoorten in gevaar, zoals haaien, roggen, jonge tonijn en andere vissen die reeds overbevist zijn. Wanneer er geen lokboeien gebruikt worden, is deze ongewenste vangst veel kleiner. Jonge tonijn wordt echter nog steeds gevangen. Traditionele en artisanale vangsttechnieken met hengels, handlijnen of vallen zijn selectief, produceren nauwelijks ongewenste vangst, hebben weinig teruggooi en weinig ecologische impact. De achteruitgang van roofdieren, zoals tonijnen, heeft een nefast effect op het mariene ecosysteem, de verschillende gemeenschappen en het voedselweb.
Beheer
In alle gebieden waar gestreepte tonijn bevist wordt, zijn er regionale organisaties voor visserijbeheer (RFMO) werkzaam. De door RFMO vastgestelde regels en het toezicht daarop zijn meestel niet toereikend om de tonijnbestanden, maar ook andere soorten te beschermen.
