Tonijn, Geelvin

Biologie

Geelvintonijn komt voor in de tropische en gematigde gebieden van de Atlantische, de Stille en de Indische Oceaan (watertemperatuur tussen 20 en 30°C). Geelvintonijn is een grote roofvis en een snelle zwemmer die lange afstanden kan afleggen. Hij vormt scholen volgens leeftijd en grootte, al dan niet samen met andere tonijnsoorten en dolfijnachtigen. Hij kan 200 kg zwaar, 2 meter lang (gemiddeld 1,5 m) en 9 jaar oud worden. Geelvintonijn wordt geslachtsrijp als hij ongeveer 1 meter groot en tussen 2 en 5 jaar oud is.

Visserij

Tonijn verzamelt zich rond drijvende objecten om te jagen. Ringzegens met lokboeien (Fish Aggregation Devices, FAD) baseren zich op dit gedrag om tonijn aan te trekken en eenvoudig in groep te vangen. Het gebruik van deze techniek brengt echter ook bedreigde diersoorten in gevaar, zoals haaien, roggen, jonge tonijn en andere vissen die reeds overbevist zijn. Wanneer er geen lokboeien gebruikt worden, is deze ongewenste vangst veel kleiner. Jonge tonijn wordt echter nog steeds gevangen. Traditionele en artisanale vangsttechnieken met hengels, handlijnen of vallen zijn selectief, produceren nauwelijks ongewenste vangst, hebben weinig teruggooi en weinig ecologische impact. De achteruitgang van roofdieren, zoals tonijnen heeft een nefast effect op het mariene ecosysteem, de verschillende gemeenschappen en het voedselweb.

Beheer

In alle gebieden waar geelvintonijn bevist wordt, zijn er regionale organisaties voor visserijbeheer (RFMO) werkzaam. De door RFMO vastgestelde regels en het toezicht daarop zijn meestel niet toereikend om de tonijnbestanden, maar ook andere soorten te beschermen.